Wolno, spokojnie, przyjemnie

A mieliśmy nie jechać, a miałem nie jechać. W sumie jak kolega początkowo zrezygnował ze wspólnej wycieczki to miałem chęć pojechać samemu, ale to był słomiany zapał. Rozleniwiłem się i mi się odechciało. Pozytywne zaskoczenie jednak pod wieczór, kolega jednak ma ochotę więc i ja na nowo poczułem entuzjazm i sobie pojechaliśmy na spokojnie powoli i bez pośpiechu. Kolano mnie nie bolało po powrocie i naprawdę czasem wolna jazda daje też dużo radości.


Przystanek na Dębniakach na pełnym wypasie, ale dla ochrony tej wygodnej kanapy przydało by się zadaszenie :)


Zatwierdzam jakość wygody. Aż niechciało by się do autobusu wsiadać




Nikt mi nie powie, że mnie nie widać.


Za przykładem kolegi pomyślę jeszcze nad odblaskami na kołach.


Księżyc w pełni