Rajd noworoczny ze wsparciem dla WOŚP

Tak jak to było zapnlanowane na rajd wyruszyliśmy po godzinie 9. Nie było potrzeby jazdy lasami, poniważ wiatr nie wiał tak mocno, jak to miało miejsce dzień wcześniej, kiedy robiliśmy rozruchową zaprawę. Na miejsce spotkania dotarliśmy przed czasem, co znaczyło, że dobrze obliczyliśmy czas na dotarcie. Kiedy już z kumplem dotarliśmy na miejsce pozosało nam tylko czekać na resztą uczestników, którzy jeszcze dojeżdżali ze wszystkich stron. Przy okazji spotkałem parę znajomych już mi twarzy. Niektórzy pytali jak uporałem się z usterką roweru, którą miałem kiedy jechałem z nimi po raz pierwszy. Możecie o niej przeczytać TUTAJ. 


Niektórym entuzjazm udzielił się tak bardzo, że nie przeszkadzała im gałąź wkręcona w zębatki.

Potem, kiedy wszyscy dotarli na miejsce a organizatorzy przekazali wszystkie informacje, ruszyliśmy przed siebie. Znana trasa na początek, a potem w lesie odkrycie nowej ścieżki rowerowej. I pomyśleć, że kilka razy zapuszczałem się tymi lasami i jeżdziłem drogą obok, wąską i dziurawą, a kilkaset metrów obok taki dobry szlak. Człowiek często nie wie co go omija niedaleko. 
Dojechaliśmy na Michelin a potem do muzeum zabawek. Znaczy się był tam postój bo jakoś nie chciało mi się ich oglądać. Właśnie na tym postoju było najciekawiej, bo mogłem porozmawiać dłużej z nauczycielem którego poznałem na rajdzie w 2012 roku. Jedyne co mi doskwierało to marznięcie palców u nóg. Od stania zaczęło przenikać do nich zimno od blach z czóbków glanów. Na szczęście niedługo potem ruszyliśmy. 


Stoimy, czekamy, będzie dobrze. Sobie radę damy!




Później dojechaliśmy do siedziny Nadleśnictwa Włocławek. A tam toast noworoczny, ciepła zupa i kiełbasa z ogniska. Bardzo ważny aspekt, bo dał energię na powrót. A ten trochę na czuja, ale w końcu odnalazłem odpowiednią ścieżkę. I tak wróciliśmy do domu. Osobiście bardzo jestem zadowolony. Już nie chodzi o to, że się przejechałem. Ale spotkanie ludzi którzy rowerem jeżdżą wiecej niż ja, to prawdziwa motywacja. Z niecierpliwością czekam na kolejny taki rajd!



Ostatni postój na powrocie


Fajnie mieć jeszcze taki widok, kiedy wraca się do domu. Za niedługo będzie to corasz częstsza przyjemnośc.