Na dodatek GPS w telefonie na mrozie podaje dziwne wyniki a ja sam wymarzłem jak cholera.
Korba w rowerze trzeszczy a dopiero co wymieniałem ją niedawno na nową.
Dalsze poszukiwania trzeba przestawić na dalszy plan bo za zimno jest a ja mam za słaba formę i nie chce na święta leżeć w łóżku z gorączką.
Co równa się więcej kasy wydanej na leki niż na nowy licznik.

Ostatnim razem jak się wybrałem na rower coś zaczęło się dziać tam gdzie miałem robiony zabieg. Wczoraj po kontroli, lekarz pozwolił mi jeździć rowerem. Więc dziś się wybrałem z kolegą i ....zgubiłem licznik w lesie po ciemku. Widocznie za słabo go zasunąłem na zapadkę.

Jutro jadę go szukać i dobrze, że miałem nawigację bo dzięki niej będę go szukał po śladzie.

Wyniki ze sports trackera dzisiaj.

Dziś krócej. Zdecydowanie lepiej się oddychało i czuję że powoli organizm przyzwyczaja się do wysiłku.

Nie kupiłem kominiarki bo nie mieli jej w sklepie.

[Dane spisane ze Sports-Trackera bo zapomniałem zabrać licznika...]

Kolejny raz wsiadłem na rower po przerwie jaką nakazał mi lekarz. Jedno jest pewne, spadła mi forma i to bardzo. Trzeba będzie to nadrobić. A już dziś zafundowałem sobie trochę mocniejszy wysiłek. Chociaż, cholera jasna jak nazywać mocniejszy wysiłek czymś co przed przerwą byłą normą. Ale najważniejsze to nie poddawać się i dawkować sobie wysiłek powoli.
Jazda w zimnie w glanach i w śniegu dobrze nadaje się na sprawdzian. W dodatku dynamo też dokłada od siebie co nie co do przeciwności jakie trzeba pokonać.

Cieszę się, że się dotleniłem i sprawiłem, że serce znowu zaczęło bić szybciej.
Powoli zaczynają mi się uwalniać rowerowe endorfiny.

I jeszcze takie przemyślenie. Planuję kupić sobie na zimę kominiarkę taką jaką używają motocykliści. Posiadam co prawda czapkę termoaktywną, ale chociaż jej rozmiar jest uniwersalny to jakoś na mnie jest trochę za mała a dodatek chroniący szyję w postaci arafatki też jakoś średnio sobie radzi. Tak więc zakup kominiarki jest przesądzony, koszt 13zł w lokalnym sklepie, więc nawet jeśli okaże się to niewypałem to mała strata. Mnie jednak zastanawia, jak będzie się to sprawować ze słuchawkami oraz jak spluwać i oddychać. Ale to się zobaczy w praniu.

To był impuls. Chociaż mogłem już teoretycznie jeździć od 26 listopada, to wolałem profilaktycznie poczekać te kilka dni. Zresztą obiecałem to zarówno mojej dziewczynie jak i sobie.
Trochę się oczywiście obawiałem jak to będzie, ale okazało się, że jest ok. Taki lekki rozruch i przyzwyczajanie się do roweru po ponad 2 miesiącach postu...

ze względu na zalecenia lekarza przez 2 miesiące nie moge siadac na rower.

Po wczorajszym wypadzie do Włocławka i odwiedzinach w kilku sklepach rowerowych miałem już dobre rozeznanie cenowe.
Dziś pojechałem więc na miejscu kupić koszyk co wyszło mnie o 10 zł taniej niż we Włocławku. Oczywiście zamontowałem go na stałem za pomocą nieocenionych pasków zaciskowych.
Póki co pogoda nie zachęca do jazdy, ale pewne jest, że teraz o wiele lepiej będzie się jeździło, bo wczoraj przy głupim wyjmowaniu napoju z torby musiałem robić kilka czynności. Teraz torba czy plecak są bezpośrednio dostępne, nie mówiąc już o możliwości przywiezienia piwka ze sklepu.

Nawet jeśli ktoś przeczyta ten wpis to i tak nie uwierzy. Zresztą, nie po to piszę by ktoś mi uwierzył. Piszę to po to by nie zapomnieć. A że było nas 2 w tej sytuacji więc mam świadka.
Otóż wracamy z kolegą z rowerowego wypadu z lasu. Do granicy lasu z terenem otwartym jakieś 3-4 km. Idziemy i jest już ciemno. Idziemy bo kolega się trochę zmachał i poprosił o odpoczynek. Nagle z daleka od prawej strony słyszymy jakby dwa wystrzały. W sumie w lesie są myśliwi, ale potem słyszeliśmy 3 razy w odstępach co kilka minut uderzenia w bęben lub bębny....
Co to było nie wiem ale nie często słyszy się takie zjawiska.
Zresztą i tak nam nikt nie uwierzy.